ประตูสู่โลกใหม่ที่เปลี่ยนแปลงเราทีละตอน

คือแบบ…พูดตรง ๆ เลยนะ การ ดูซีรี่ย์ มันไม่ใช่แค่เรื่องของความบันเทิงเฉย ๆ อะ เช่นที่ kserietv มันเป็นเหมือนการเปิดหน้าต่างไปยังอีกโลกหนึ่งเลยเว้ย สมมติเรานั่งอยู่ในห้องแคบ ๆ อยู่คนเดียว แต่พอเรากดดูซีรี่ย์ปุ๊บ เราก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของโลกนั้นไปเลยนะ บางทีมันพาเราไปอยู่ในเมืองที่เราไม่เคยคิดว่าจะไป หรือเจอผู้คนที่มีวิธีคิดต่างจากเราโดยสิ้นเชิง คือมันขยายความเข้าใจเราอะ มันเหมือนเรียนรู้ชีวิตคนอื่นโดยไม่ต้องใช้ชีวิตจริง ๆ อีกอย่างที่ชอบคือมันช่วยพักสมองแบบดีงาม ไม่ใช่ว่าหลบปัญหานะ แต่บางวันชีวิตมันก็เหนื่อยเกินจะคิดอะไรเพิ่มแล้วไง พอกลับมาบ้าน ได้นั่งดูซีรี่ย์เรื่องที่กำลังติด มันเหมือนกดปุ่ม pause ชีวิตสักพัก แล้วให้ตัวละครพาเราไหลไปตามเรื่องราว คือความรู้สึกมันฟีลกู๊ดอะ แล้วบางเรื่องก็เหมือนกระจกสะท้อนใจเรา เราเห็นตัวเองในตัวละคร แล้วบางทีก็ได้คำตอบที่ไม่เคยคิดว่าจะหาได้จากที่ไหน

อีกอย่างนึงที่โคตรดีคือมันกระตุ้นความคิดสร้างสรรค์นะ ดูซีรี่ย์ทีไร ไอเดียมันพุ่งแบบหยุดไม่อยู่ บางทีแค่ฉากนึง ประโยคนึง ก็กลายเป็นแรงบันดาลใจให้ลุกขึ้นมาทำอะไรใหม่ ๆ ได้เลย แล้วถ้าเป็นซีรี่ย์ต่างประเทศ มันก็เหมือนได้ฝึกภาษาไปในตัวด้วย แบบไม่ต้องนั่งท่องแกรมม่าให้หัวระเบิด แล้วไม่รู้ทำไม พอได้ดูเรื่องยาว ๆ แบบมีหลายซีซั่น มันเหมือนสร้างความผูกพันกับตัวละครอะ เราเห็นเขาโต เห็นเขาผิดพลาด เห็นเขาเปลี่ยนแปลง แล้วเราก็เหมือนโตไปกับเขาด้วย บางทีเราร้องไห้เพราะเขา บางทีเราหัวเราะจนท้องแข็ง ทั้งที่เขาเป็นแค่คนในจอ มันพีคมากนะความรู้สึกนั้น ดูซีรี่ย์ไม่ใช่แค่เรื่องของความสนุก มันคือประสบการณ์ที่เชื่อมโยงเราเข้ากับโลก ความคิด และหัวใจของคนอื่น โดยไม่ต้องแม้แต่ลุกออกจากโซฟาเลยด้วยซ้ำ.